असंगतिः _asaṅgatiḥ

असंगतिः f.

1 Not associating with.

-2 Incongruity, improbability.

-3 (In Rhet.) A figure of speech in which a cause and tits effect are represented as locally different or separated (in which there is an apparent violation of the relation between cause and effect); भिन्नदेशतयात्यन्तं कार्यकारणभूतयोः । युगपद्धर्मयोर्यत्र ख्यातिः सा स्याद- संगतिः ॥ K. P.1; विरुद्धं भिन्नदेशत्वं कार्यहेत्वोरसंगतिः । विषं जलधरैः पीतं मूर्छिताः पथिकाङ्गनाः ॥ Kuval.